ఆచార్య ద్రోణుడు అశ్వత్థామను ఒక్క క్షణం కూడా తన దృష్టికి దూరంగా ఉంచాలని అనుకోలేదు. ఇప్పుడు, అతను తన కొడుకుతో అతిగా అనుబంధం ఉన్న వ్యక్తిఅని పిలుస్తున్నారు. అశ్వత్థామకు తన తండ్రి ద్రోణుడి సూత్రాలు నచ్చకపోగా, వాటిని తనకంటే ఎక్కువగా గౌరవించాడు. తన తండ్రిక్రిి సేవ చేయడంలో ఎప్పుడూ తగ్గలేదు. ఒకరోజు, ఆశమప ్ర ు డాబా మీద ఒంటరిగా కూర్చుని, తన భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచిస్తూ ఉండగా, గురు ద్రోణుడు అతనిని వెతుకుతూ వచ్చాడు. ఒంటరిగా ఉన్న అశ్వత్థామను చూసికంగారుపడ్డాడు కానీ కారణం కనుక్కోలేకపోయాడు. కొంత కాలక్షేపం కోసం, వారు అడవిలో నడిచారు. వారిని చూడగానే పాండవులు, కౌరవులు కూడా చేరారు. గురు ద్రోణుడు వారిని ఆపలేకపోయాడు. దారిలో, వారు పాడేపక్షులు, జింకల మందలు, చల్లని గాలులు మరియు పర్వతాల నుండి అందమైన జలపాతాలతో చుట్టుముట్టబడిన చెరువు వద్దకు చేరుకున్నారు. అశ్వత్థామ పకృ ్రతి దృశ్యాలకు ముగ్ధుడయ్యాడు. అయినప్పటికీ, అతను ఇంకా ఆలోచనలో పడ్డాడు. అప్పుడు ద్రోణాచార్యుడు ఇలా అన్నాడు... అబద్ధం చెప్పినప్పటికీఅర్జునుడికిలభించిన గౌరవాన్ని చూశాడు. ఎలాంటిపోటీలేకుండా అర్జునుడు సన్మానం పొందడం అశ్వత్థామకు నచ్చలేదు. అర్జున్తో సరిపెట్టుకోలేకపోయినా, అలాంటి గౌరవం కోరుకోలేదు. ఇప్పుడు, ఆ గౌరవాన్ని సంపాదించడానికి అతను నిజంగా ఏదైనా చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. దీనికిఅశ్వత్థామ ఏం చేశాడు?